بررسی تغییرات آسیب شناسی پانکراس در هیپوگلیسمی ناشی از افزایش انسولین در دوران نوزادی

هیپرانسولینی مسئول حدود 55% تمام موارد هیپوگلیسمی در کودکان زیر 1 سال است. در این مطالعه پانکراس 8 کودک که با هیپوگلیسمی دوران نوزادی ناشی از افزایش انسولین(hhi) در 10 سال گذشته، در بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) تحت پانکراتکتومی قرار گرفته بودند، با استفاده از روش های هیستوشیمیایی و اندازه گیری های مورفومتریک بررسی شد. سن کودکان بین 3 تا 13 ماه بود و در تمام آن ها بیماری همراه با تشنج، تست گلوکاگون مثبت و نسبت سطح سرمی انسولین به گلوکاگون بالا بوده است هیچ یک از بیماران به درمان طبی(دیازوکساید، سوماتواستاتین یا هیدروکورتیزون) پاسخ نداده بودند. بر ش های تهیه شده از پانکراس بیماران و موارد شاهد با توجه به گسترش جزایر و بررسی های کمی اندازه جزایر و سطح کلی اشغال شده توسط بافت اندوکرین مورد بازبینی قرار گرفت. چهار بیمار هیپرپلازی منتشر سلول جزیره ای و سایر بیماران به ترتیب هیپرپلازی کانونی، دیسپلازی سلول جزیره ای، آدنوم سلول جزیره ای و پانکراس طبیعی داشتند. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی می تواند تغییرات اندک در ساختمان جزایر یا افزایش سلول های بتا را به خوبی نشان دهد. برش های انجمادی در طی جراحی نیز می توانند به تمایز آسیب شناسی این بیماری کمک کند.